Druk, drukker, drukst: hoogbegaafd opvoeden is een topprestatie

Hoogbegaafde kinderen zijn drukke kinderen, ze hebben bakken vol energie en houden ervan om geëntertaind te worden. Wie kan dit beter dan hun ouders? Maar ook jij hebt wel eens behoefte aan rust: hoe houd jij het vol?

Je weet dat ik 3 kinderen heb, inmiddels zijn het 20-igers, ik blik nog regelmatig terug op onze drukste jaren. We werkten beiden voltijds, ik had wel een zaak waardoor ik een iets vrijere agenda had maar ik ben ook een aantal jaar in loondienst gaan werken. In ieder geval heb ik toen écht leren plannen. Het fijne was ook wel dat wij elkaar konden gunnen om aanwezig te zijn op die activiteiten van de kinderen die we zelf ook aangenaam vonden. Natuurlijk ben je trots op je sportende kind, maar ik vond het voor mezelf geen meerwaarde hebben om 2 keer per week en de wedstrijd in het weekend op de tribune van de basket door te brengen. Zeker niet omdat de dochters net hetzelfde moment hun eigen activiteiten hadden. Papa vergezelde naar de basket, mama bracht naar dansles en ging met de jongste naar de bib of een speelplein. Het bleef wel een heel geregel om het allemaal ingepland te krijgen.

Het gebeurt wel dat ik me dan afvraag: HOE hebben wij dat geklaard?

Onze kinderen hadden heel verschillende interesses én uithouding, het ene kind had een hoog activiteitsgehalte nodig tegenover het andere dat liever iets rustig deed. We hadden er eentje in huis dat al genoot van het samenzijn, een ander waarbij je bijna alle aandacht moest focussen. Het was vaker een evenwichtsoefening, soms was het drukker dan op het werk.

3 tips om het vol te houden met je drukke hoogbegaafde kind

1. Planning

Een haalbare planning is alles, écht alles. Je hoogbegaafde kind heeft wel 100 interesses en wil die liefst ook allemaal tegelijk ondernemen. Kiezen is verliezen in de hoofden van deze bezige bijtjes. Het is aan de ouder om hierin wat sturing aan te brengen: durf gerust te begrenzen. Je kan nu eenmaal niet én op zwemles én tegelijk voetballen met wedstrijdplan én op muziekles meerdere keren per week én op tekenles én een schaakgroep én … én …

Met meerdere kinderen in huis is het vaak ook handig om je rollen te verdelen, wie gaat met wie mee en naar waar? Je mag hierin keuzes maken die binnen jouw interessegebied vallen en waar je zelf ook nog wat aan hebt. Ik heb me vaak bijgelezen in het zwembad met een koffie en ik ging 1 keer per 3 maanden mee naar de basket. Aan de muziekles nam ik zelf deel (Suzuki-methode) en zocht met de jongste de speelpleintjes in de buurt op van waar een van de oudsten een activiteit had.

Als het even kan dan is het best wel fijn om de grootouders te kunnen inschakelen, dat kon bij ons niet: de grootouders stonden niet achter het activiteitenaanbod van onze kinderen. Wij organiseerden ons werk om elkaar heen en zoveel mogelijk in functie van onze kinderen. Dat brengt me naar tip 2: reserveer je partnertijd.

2. Zorg goed voor elkaar: partnertijd reserveren

Na een hele poos merkten wij dat er van samen uit eten gaan of eens een film meepikken geen sprake meer leek te zijn. Nochtans waren dit zeer gesmaakte momenten voor ons. Het kwam er gewoon niet meer van. Tegen de tijd dat ons 3-tal in bed lag waren wij ook wel moe. Een babysit regelen stond niet op onze planning en om dan maar iemand op te gaan bellen in de namiddag om ‘s avonds in te springen, dat kun je eenmalig een keertje doen maar toch maak je daar best geen gewoonte van.

Daar kwam nog bij dat geen van onze kinderen uit huis wilde slapen, niet bij de grootouders en al zeker niet op kamp. Ons kroost was er dus 100% van de tijd. En wij planden al heel wat voor het werk en het gezin, onze eigen planning schoot er gewoonweg bij in. Tot ik van een Nederlandse collega de tip kreeg: leg gewoon een moment vast met je man en laat dat steevast doorgaan.

1 keer per maand is niet overdreven, zo vonden wij het. We legden het vast en … konden de eerste keer na een uur terug huiswaarts voor een brullend kind. Daar ging onze filmavond, een frietje was net gelukt. In ons gezin werd heel wat aan onze overlegtafel besproken en wij besloten om dit ook daar te bespreken. De kinderen vonden het prima en bedachten voor ons zelfs een aantal leuke uitjes. Het ging nog steeds niet maandelijks door, maar er zat wel al regelmaat in. Ons kroost kwam ook met een eigen voorstel: me-time.

3. Doe eens iets met 1 kind

Mogelijk herken je dit wel: het lijkt alsof hoogbegaafde kinderen geen broer of zus willen en eigenlijk het allerliefste enig kind zouden zijn. Dan zou alle aandacht 100% van de tijd naar hen kunnen gaan. Bij ons was het net zo. Als ik bovenkwam dan stonden ze op een rijtje om elk hun verhaal te doen. Stel dat er eentje net wat langer tijd nodig had om te vertellen, dan was nummer 2 boos en liep 3 al weg.

Ook bij onze gezinsactiviteiten was het vaak een hele opdracht om iets te bedenken waar ze allemaal iets aan zouden hebben. Hun verschil in tempo (los van leeftijd) kwam daar nog bij. Het ene kind wilde iets met een hoog activiteitsgehalte, het andere zocht iets om te genieten in rust en stilte en de derde wilde spectaculaire, snelle en vooral heel uitdagende dingen doen.

We gingen samen op zoek naar voorstellen: wat zou jij in je namiddag met mama of papa willen doen? Het werden heerlijke momenten, die bovenop de andere gezinsmomenten een echte meerwaarde zijn gaan betekenen. Het heeft onze kinderen geleerd dat zij elk zichzelf mogen zijn. Nu ze volwassen zijn, ga ik daar graag mee door. Uiteraard wonen ze elk op een heel eigen plek, maar zelfs dan nog doe ik met elk van hen heel andere dingen. En ondertussen krijg ik ook wel aanbod op mijn maat: “mama, ik weet dat jij dit leuk vindt dus ik dacht …” Heerlijk!

Mag ik je veel plezier wensen in het hoogbegaafd opvoeden,

maar ook meegeven dat je best wel je grenzen mag bewaken:

zorg goed voor elkaar en neem tijd om te genieten!

Post Info :
Deel deze post :

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *