Ben jij ook hoogbegaafde ouder van een hoogbegaafd kind? Dan herken je ongetwijfeld de uitdagingen en intensiteit die dit met zich meebrengt. Soms zou je gewoon willen dat je kind doorsnee was, zodat ze mee kunnen met de groep. Maar helaas, zo simpel is het vaak niet.

In mijn blog ga ik dieper in op hoe het leven is in een intens gezin en deel ik mijn persoonlijke ervaringen.

Omgaan met een samenleving die focust op inclusie voor kinderen met leerachterstanden

In onze huidige maatschappij wordt er terecht veel aandacht besteed aan inclusie voor kinderen met specifieke noden en leerachterstanden. Maar wat met kinderen aan de andere kant van het spectrum? Kinderen die noden hebben, niet omdat ze ergens in tekortschieten, maar juist omdat ze ‘te veel’ hebben op bepaalde vlakken?

Ik vind het soms moeilijk te vatten waarom men wel begrip kan opbrengen voor een kind dat iets niet snapt vanwege een beperking, maar kritisch is tegenover een kind dat misschien iets niet begrijpt omdat het té snel denkt. Alsof hoogbegaafdheid iets is om je voor te schamen.

Elk kind is uniek en verdient de ondersteuning die het nodig heeft om optimaal te groeien en bloeien.

Omgaan met reacties en kritische blikken van andere ouders

Als ouder van een hoogbegaafd kind heb ik meer dan eens kritische blikken of opmerkingen van andere ouders gekregen. Hoe ga je daarmee om? Hoe leg je uit dat jouw kind zoveel meer is dan enkel cognitief slim? Hoe geef je aan dat het niet ‘tof’ en ‘gemakkelijk’ is dat je kind slim is? Hoe ga je om met de cliché overtuigingen?

Mijn advies: focus op de sterke punten en unieke kwaliteiten van je kind. Hoogbegaafdheid gaat immers veel verder dan enkel een hoog IQ. Dit is ook de boodschap die ik wil overbrengen aan andere ouders. Het gaat ook over creativiteit, gevoeligheid, intense emoties en vaak een sterk rechtvaardigheidsgevoel.

Naast mijn overtuiging en mijn wil om andere ouders een volledig beeld te geven over wat hoogbegaafdheid is, twijfel ik ook aan mezelf als ouder. Het zijn net de kritische en soms ongelovige blikken van anderen die mij doen afvragen of ik mijn kind niet overschat. Ik probeer hierin te vertrouwen op mijn eigen inschatting en intuïtie als ouder. Ik ken mijn kind het best.

Regressief gedrag als onderdeel van hoogbegaafdheid

Veel hoogbegaafde kinderen vertonen soms regressief gedrag, waarvan mijn dochter als voorbeeld. Ze gedraagt zich op een manier die je eerder zou verwachten van een jonger kind. Ze stelt zich wat meer hulpeloos op en lijkt net te onderpresteren. In bijzijn van anderen kan ze bijvoorbeeld veel minder dingen dan ze thuis laat zien. Dit kan verwarrend en frustrerend zijn voor buitenstaanders, vooral in de klas.

Als hoogbegaafde ouder begrijp ik dat dit vaak juist een uiting is van de intensiteit en gevoeligheid die gepaard gaat met hoogbegaafdheid. Het is net slim van mijn dochter om zich kleiner op te stellen, want dan krijgen ze meer zorg en aandacht. De zorg en aandacht die ze niet zou krijgen moest ze zich ‘slim gedragen’.

Ik probeer dit vaak uit te leggen aan anderen, maar zonder te veel in detail te treden. Ik focus vooral op het feit dat hoogbegaafdheid meer is dan enkel een hoog IQ.

De valkuil van projectie en compensatie als hoogbegaafde ouder

Als hoogbegaafde ouder herken ik veel van mezelf in mijn kinderen. Aan de ene kant is dit positief, omdat ik hierdoor goed kan inspelen op hun noden. Maar het is ook een valkuil. Ik wil namelijk niet dat mijn kind een kopie wordt van mezelf of dat ik mijn eigen noden ga projecteren of compenseren via hen.

Hier wil ik vooral de boodschap geven: wees je bewust van deze valkuil en probeer je kind de ruimte te geven om zich te ontwikkelen tot een uniek individu. Stimuleer hun interesses en talenten, ook als die anders zijn dan de jouwe. Zo help je hen uitgroeien tot zelfstandige, evenwichtige volwassenen.

Conclusie: omarm de intensiteit en zoek lotgenoten

Leven in een intens, hoogbegaafd gezin is niet altijd makkelijk. Maar probeer de intensiteit te omarmen in plaats van ertegen te vechten. Zoek andere ouders die begrijpen wat je doormaakt en deel ervaringen en tips uit.

En onthoud: elk kind is uniek en waardevol, of het nu doorsnee, hoogbegaafd of anders is. Focus op hun sterktes, bouw hun zelfvertrouwen op en wees trots op wie ze zijn. Met de juiste ondersteuning en begeleiding zullen ze uitgroeien tot prachtige, gelukkige volwassenen. Wees trots op wie ze zijn, in plaats van je er voor te schamen.

Over de auteur

Quincy Timperman is een ervaren professional met meer dan tien jaar ervaring in het werken met ouders en hun kinderen. Ze is systemisch geschoold, wat betekent dat ze een diep begrip heeft van de dynamieken binnen gezinnen en hoe deze de ontwikkeling van kinderen beïnvloeden. Quincy is zelf hoogbegaafd en moeder van gifted kinderen, wat haar een unieke perspectief geeft op de uitdagingen en kansen die gepaard gaan met hoogbegaafdheid. In haar blogs schrijft ze op een toegankelijke en openhartige manier over deze onderwerpen, met als doel deze bespreekbaar te maken en anderen te inspireren en te helpen.