Zelf vind ik dat ook niet evident. Ik sta bekend om het maken van geïnformeerde keuzes, maar ik doe er meestal ook wel een poos over voor ik tot dat besluit kom. Ik merk daarbij dat mijn snelle denken wel eens roet in het eten komt gooien. Multitasken bestaat dan wel niet, maar op een hoog tempo kunnen switchen geeft best wel stress. Ik krijg heel wat keuzes over me heen doorheen de dag/week en met hoe meer ik bezig ben hoe meer ik neig tot snelle antwoorden. En dat geeft me dan weer het gevoel dat ik te snel ben geweest. Geduld, goed informeren, veel overleggen, het is goede raad maar sommigen blijven alsnog twijfelen.
Tina (17): wordt het biomedische, fysica of TEW?
Tina heeft wiskunde-wetenschappen achter de rug, ze kan maar niet kiezen welke richting ze nu gaat aanvatten volgende week. De ganse zomer is ze er al mee bezig. In het voorjaar leek ze het zeker te weten, het zou biomedische worden. Een logische keuze volgens haar voorkennis, de leerkrachten steunden haar hier ook in. Maar het eindexamen vertoonde hoge punten voor fysica en dat had ze eigenlijk niet verwacht. Daarmee kwam deze richting terug in beeld… En dan ging ze vorige week naar een infodag en werd ze zo goed ontvangen bij de economisten. Inhoudelijk spreekt het haar ook erg aan, een keer iets nieuws uitproberen. Wat te kiezen? Tina wordt er horendol van.
Peter (19): eerste jaar rechten is tegengevallen
Al van in het 5e jaar werd duidelijk dat Peter een juristenstudie zou gaan doen. Hij twijfelde nog of hij rechtspraktijk dan wel rechten zou gaan studeren. Zijn ouders moedigden hem aan om voor universiteit te kiezen, hij kon het maar proberen. Peter heeft echter altijd wel meer structuur nodig gehad dan anderen en dat miste hij compleet aan de unief. Het werd een zwaar jaar van zoeken, momenten van ontreddering en veel stress. Peter weet dat een hogeschoolopleiding hem mogelijk beter zal liggen, maar is nu wat teleurgesteld in rechten: het is allemaal niet zo sexy als hij dacht.
Mia en Piet vragen hulp: hun zoon is niet geslaagd voor het ingangsexamen arts en heeft geen plan B
De oudste zoon van Mia en Piet koos in mei om zich voor te bereiden op het ingangsexamen arts. Hij heeft op heden geen andere keuzes geuit, ze hebben hem geregeld aangemoedigd om zich te informeren. Er slagen maar weinig jongeren in het ingangsexamen, dus dachten de ouders: er kan maar beter een plan B zijn… De zoon wilde hier echter niets over horen. Piet vindt het heel frustrerend, hij was zelf een goed georganiseerde student en zijn zoon lijkt wel zijn tegenpool. Mia wil graag helpen, ze zoekt vanalles uit maar haar zoon reageert niet constructief op haar hulp. Hij wil het zelf uitzoeken.
Hoe jij je kind kan helpen: What not to do!
Hoe vervelend deze situatie ook is, je kan als ouder alleen maar aanreiken. De uiteindelijke keuze ligt bij je studiekiezer. En dat geeft spanning, in de relatie met je partner maar ook naar je kind toe. We hebben hier opgelijst wat je beter niet doet als je wil helpen.
Zoek het maar uit: het is jouw verantwoordelijkheid
Nogal wat opvoedingsadvies bij jongeren moedigt je als ouder aan om het los te laten, daar zijn wij NIET mee akkoord! Loslaten wil immers niet zeggen dat je hen niet op weg kan helpen..
Je studiekiezer geraakt er duidelijk niet op zijn eentje door. Je kan als ouder aanreiken waar er info kan gevonden worden, je kan je kind rondrijden om zo nauwer betrokken te zijn bij het keuzeproces. Je rol als ouder kan dus die zijn van het faciliteren. En dat heeft je kind nodig. Er gaat immers zoveel door het hoofd op dit moment dat het organiseren van de verplaatsing of het doorgronden van de veelheid aan info er net teveel aan is. Hier kan en mag jij helpen 🙂
Wij kunnen niet voor jou beslissen: het is aan jou
Het klopt dat we niet gaan opleggen wat er nu precies moet gekozen worden, maar hoe kan je studiekiezer eruit geraken als jij niet actief meedenkt? En ja, het kan voor conflicten zorgen … maar die horen toch bij het groeien?
Kiezen doe je best goed geïnformeerd, start vanuit de info die voorhanden is via brochures en het internet. Maak een afspraak op de studiebegeleidingsdienst van de instelling. Bereid je goed voor, schrijf al je vragen op. Doe het steeds in overleg met je studiekiezer.
Leg geen keuzes op, maar dat betekent niet dat je kind op zijn eentje moet uitmaken wat hij zal gaan doen of niet. Vraag om samen te zitten met de uitgezochte info. Stel je luisterend op en bevraag de keuzes die op tafel liggen. Dat mag zelfs kritisch: wat trekt je kind zo aan in deze keuze?
Ga maar proberen, maar weet dat we na 1 jaar herevalueren
In mijn studententijd (de eerste, als 18-jarige) was een klasgenoot in Gent gaan studeren. De ouders wisten dat dit te hoog gegrepen was, maar het klonk best wel goed om te kunnen zeggen dat je kind “ingenieurstudies” deed… Jammer, want deze klasgenoot had sterke kwaliteiten om met mensen te werken en koos uiteindelijk (na enkele pogingen) voor een zorgberoep waar die na 20 jaar nog steeds erg gelukkig mee is.
Ook nu nog merk ik dat vele studiekiezers zich onbewust laten leiden door het oordeel van anderen. Ze kiezen voor de hoogste richting, de moeilijkste school, … en dat terwijl ze over mooie kwaliteiten beschikken, maar die niet wensen in te zetten omdat er wat wordt neergekeken op de richting. Nog steeds hoor ik op scholen dat wiskunde 8u de hoogste richting is, dat burgerlijk ingenieur de moeilijkste is. Het klopt dat er weinigen slagen in deze richting, maar zitten ze wel allemaal op de juiste plaats?
Wij pleiten hier niet om je kind jaar na jaar een nieuwe richting te laten proberen! Wel willen we je sensibiliseren om een goede keuze te maken, afgestemd op de noden van je kind. Een aantal handvatten:
-
Welke interesses doen je kind glunderen?
-
Zie jij je kind het beste functioneren in een goed gestructureerde omgeving of zou het beter zijn om vrijheid te ervaren?
-
Welke voorkennis heeft je kind en is dat een goede voorbereiding op het vervolg? (zo niet, is er tijd en ruimte om bij te werken)
-
Waarom kiest je kind voor deze school in deze stad? (en wat zijn de slaagkansen in andere steden/instellingen)
-
Kun jij iets doen om te helpen bij het kiezen, niet steeds inhoudelijk maar ook gewoon op praktisch vlak?
Wij wensen je alvast veel succes met de keuze (en natuurlijk staan we voor je klaar om je vragen hierover te beantwoorden)!
Hartelijke groeten Tania Gevaert & Ophélie Desmet