Doorzetten, wat helpt jou?

Nieuwe voornemens lijken te horen bij het nieuwe jaar, maar daar geloof ik allang niet meer in. Ook ik heb mij vaak laten “vangen” om met Nieuwjaar heel wat voornemens te uiten die tegen februari al weer van de baan leken te zijn. Toch stel ik me sinds 4 jaar échte doelen en merk ik dat ik er ook echt mee aan slag ga. Het blijft doorzetten, er zijn van die momenten dat je alles aan de kant wil schuiven en toch… ik hou vol. Hoe doe ik dat?

Vele jaren was ik een onderpresteerder, ik liet het allemaal wat op me afkomen en dat ging eigenlijk wel op een bevredigende manier. Zo leek het toch.

Alleen kreeg ik steeds vaker boodschappen van deze soort:

Jij kan toch veel meer!?

Zou je niet…

Hoe komt het dat ik niet wist dat jij …

Het klopt dat ik vele kansen liet liggen. Ik was niet goed georganiseerd, de bedoelingen waren steeds goed maar het kwam er precies niet van. Zo had ik inmiddels een website maar kreeg ik die niet netjes geordend, bleef mijn agenda een rommeltje en werkte ik dag in dag uit zonder een echt plan voor ogen. Ik stond er wel steeds, goed voorbereid en krachtig maar de opvolging… dat kon stukken beter. Het leek wel alsof ik me steeds weer een beetje inhield, net niet tot het uiterste gaan.

Het is comfortabel om je in te houden

Dat merkte ik een paar weken geleden, toen ik weer een examen moest voorbereiden. Ik had me voorgenomen om een keer echt all the way te gaan, had ook tijd vrijgemaakt in mijn agenda en zou eens grondig studeren. Ik heb gestudeerd, maar liet toch weer een deeltje liggen en daar ben ik zo kwaad voor op mezelf! Ik weet dat ik meer kan, dat het een keer écht goede punten konden worden en toch kon ik het niet laten om verslagen voor te nemen, het schrijven van mijn 3e boek op de agenda te zetten, de was ertussen te steken en vooral ook weer mezelf te frustreren.

Een reflectiemoment kwam net op tijd, in ons team worden wel eens nagels met koppen geslagen en ik vind het als coördinator erg belangrijk om er te stààn. Ik moet dit onder ogen zien: het is erg comfortabel om je in te houden als alles vlotjes loopt. Nochtans had ik me begin dit nieuwe jaar voorgenomen om mijn doelen waar te maken. Ik wilde een goed geplande agenda met ruimte voor verrassingen en dringende vragen, ik stelde mezelf voorop om deze donderdagartikels weer wat vroeger te gaan voorbereiden én ik zou weer tijd maken om programma’s te schrijven, de website aan te pakken…

Inmiddels heb ik een team dat heel wat taken van me overneemt, waarmee er tijd vrijkomt om mij te concenteren op de organisatie. Alleen merk ik in juni dat ik weer een volle agenda heb gedraaid sinds januari. Je zou kunnen besluiten dat ik me helemaal niet inhoud, eerder veel werk en toch… ik stel taken uit die me moeite kosten, waarvoor ik echt tijd vrij moet maken. Herken jij dit ook bij jezelf?

Sinds enige jaren stel ik doelen op vlak van mijn praktijk, in het begin ervoer ik daar heel veel weerstand bij: wat als ik dat doel niet haal?

Ik heb ervaren dat het stellen van doelen richtinggevend is, het zorgt ervoor dat ik veel meer en beter presteer dan ik me voorneem. Maar ik maak mezelf er ook kwetsbaar mee, want je maakt het zo concreet dat het wel eens pijnlijk is als blijkt dat het niet lukt op de manier waarop jij je hebt voorgenomen.

Die pijn is echter relatief, want ik merk dat ik een veel opener blik heb op mijn eigen functioneren en zie ook wat ik kan verbeteren. Ik ga dus niet bij de pakken zitten (zoals destijds wel eens gebeurde), in tegendeel: het maakt me strijdlustig en hoopvol want nu weet ik wat nog niet goed genoeg ineen stak straks des te beter zal worden uitgevoerd.

De voorbije maanden heb ik heel wat stappen ondernomen om uit mijn comfortzone te komen:

Verhuizen en terug in het ouderlijk huis gaan wonen
Filmpjes opnemen om jou nog beter te kunnen uitleg geven
Terug een team gaan leiden
Gedurfde doelen stellen voor de komende jaren met de organisatie
Leren delegeren waar ik niet goed in ben
Gestudeerd voor mijn examens (net nu ik het schrijf, komt een mailtje binnen met het resultaat: A+)

Het voelt goed aan om dit allemaal te doen, het een is al een grotere stap geweest dan het andere. Ik ben trots op mezelf als nooit tevoren want ik voel mijn groei!

Genoeg over mij, hoe krijg jij jezelf in gang?

3 sleutelvaardigheden om je groei in gang te steken:

zo maken wij er komaf mee!

1. Ik kan dit niet!

Voor de workshops in kader van ons jaartraject heb ik weer wat onderzoeksliteratuur geraadpleegd, ik vind het steeds een goede praktijk om mijn programma’s te onderbouwen met wetenschappelijk materiaal. In onderzoek van Del Siegle (2013) bijvoorbeeld komt naar voren dat mensen die onderbenutten zichzelf systematisch lager inschatten en ze kijken ook anders naar de waarde van een diploma. Lange tijd houden onderpresteerders vast aan het feit dat het maar een papiertje is.

Toch wijzigt dit doorheen de jaren, want na tijden van frustratie op het werk blijkt vaak dat je toch wel enige vorm van getuigschrift of diploma kan gebruiken bij het zoeken naar een job die meer bij je past. Het is nooit te laat om hier iets aan te doen.

Hetzelfde onderzoek waarschuwt ook voor lager doorzettingsvermogen en minder concrete doelen hanteren. Doordat volwassenen die destijds onderpresteerders waren in het onderwijs minder hebben geoefend met structuur, plannen en organiseren, sijpelt dit vaak ook door in hun privé leven en carrières. Het is erg lastig om te merken dat je deze vaardigheden niet echt onder de knie hebt.

Laat ik je alvast meegeven: dit is niet zo moeilijk aan te leren. Als volwassene heb je een heel dringende hulpvraag en grote motivatie om hier eindelijk mee aan de slag te gaan. In de praktijk zien we vaak dat dit heel snel in beweging komt.

2. Ik heb geen “karakter”

Doorzetting, motivatie, karakter, hoe je het ook noemt, vaak hoor ik dat mensen mij zeggen dat ze hét niet hebben. Ze hebben al zoveel geprobeerd en het lukte uiteindelijk allemaal niet zoals gepland. Mag ik je dit zeggen: that was then, this is NOW!

Onderzoek van Ochse (1990) en Simonton (1994) toonde aan wat het verschil maakt tussen een succesvolle kunstenaar en die vele anderen. Deze succesvolle mensen bleken hun motivatie op 2 vlakken te halen, zowel intrinsiek als extrinsiek!

Geld, prestige en kritiek waardig zijn staan even hoog aangeschreven als de behoefte om ideeën te brengen, emoties te kanaliseren via creatief werk, de bevrediging te ervaren die voortkomt uit het aanpakken van significante problemen, levensdoelen na te streven of zelfs de wens om tegenstanders ongelijk te bewijzen.

Wie had dat gedacht?

3. Ik heb er geen tijd, geld voor om…

Het klopt dat we het allemaal erg druk hebben en dat de maandjes dicht bijeen liggen. Ik heb echter geleerd én ervaren dat een investering zich in veelvoud terugverdient en vaak nog in een sneller tempo dan verwacht. Je bent het waard, jouw frustratie is het waard om gehoord te worden. Maak tijd voor je groei, pak je levenspad in beide handen vast en stel jezelf concrete doelen.

Een reflectie oefening voor je:

Breng in kaart wat jouw kwaliteiten, verworvenheden zijn (een uitgebreid cv, zeg maar).

Bedenk wat het jou kan opleveren als jij meer gaat investeren in jezelf.